Ξέρεις τι με τρελαίνει στους περισσότερους ανθρώπους;
Γίνονται ζητιάνοι αγάπης. Ζητιάνοι αναγνώρισης. Γίνονται δούλοι, σκυλάκια, πολλών άλλων ανθρώπων προκειμένου να τους πουν “Είσαι καλό παιδί”, “Σ’ αγαπώ”, “Έλα στην παρέα μας”, ότι μπορεί να είμαι αυτό.
Κι εμένα αυτό πραγματικά με τρελαίνει, γιατί ξέρεις τι λέω; Λέω το εξής: “Ρε συ, σκέψου λίγο. Έστω λοιπόν ότι είσαι κατασκευαστής και θέλεις να χτίσεις μια πολυκατοικία. Πώς θα χτίσεις λοιπόν τον τρίτο, τον τέταρτο, τον πέμπτο, τον έκτο, τον έβδομο, τον όγδοο όροφο εάν δεν βάλεις θεμέλια;”
Οι πιο πολλοί άνθρωποι, εκεί πέρα έξω είναι στενοχωρημένοι και η αιτία έχει όνομα: Απόρριψη. Γιατί κάποιος άνθρωπος δεν τους έδωσε σημασία. Κάποιος άνθρωπος τους απέρριψε. Όποιος κι αν είναι αυτός.
Και ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα; Επειδή φτάνουν στο σημείο να νομίζουν ότι οι άλλοι τους απορρίπτουν, αυτό που κάνουν είναι να απορρίπτουν αυτοί πρώτα τους άλλους, χωρίς να το καταλάβουν. Ασυνείδητα.
Όμως, αυτό που δεν έχουν σκεφτεί αυτοί οι άνθρωποι είναι το εξής μαγικό: Ότι κάθε φορά που μπαίνουν σε αυτή την διαδικασία να λένε “Θα με απορρίψει;”, “Θα κάνει;”, “Θα ράνει”, “Τι θα γίνει;”.. – που πρόσεξε, είναι μια φυσιολογική διαδικασία για τον εγκέφαλο, τον ερπετοειδή εγκέφαλο. Ok. Είμαστε στον 2019. – χρειάζεται να κάνουν μία παύση και να σκεφτούν: Είναι η πραγματικότητα ή ένα παιχνίδι του μυαλού; Πρέπει να μάθουμε πώς δουλεύει αυτός ο εγκέφαλος, και πως αντιδρά σε σχέση με την απόρριψη..
Σταμάτα να γίνεσαι ζητιάνος της αγάπης, της αποδοχής, των άλλων ανθρώπων.
Κανένας δεν θα σε εκτιμήσει, κανένας δεν θα σε αγαπήσει, κανένας δεν θα σε σεβαστεί ο οποίος πρώτα δεν αγάπησε, δεν εκτίμησε και δεν σεβάστηκε τον εαυτό του. Είτε γιατί ζηλεύει, είτε γιατί δεν έχει μάθει να το κάνει, είτε γιατί δεν το ξέρει καν. Και όταν κάτι δεν το ξέρεις, δεν μπορείς να το κάνεις.. Λογικό.
Και το πιο πιθανό αν αντιμετωπίζεις αυτό το πρόβλημα, είναι να συναναστρέφεσαι με αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί; Γιατί κάπως έτσι είσαι κι εσύ. Και ο όμοιος τον όμοιο πλησιάζει.
Άρα λοιπόν, αν θέλεις πραγματικά να δημιουργήσεις μια ζωή χαράς, μια σχέση πάθους, και μια εργασία αποδοτική, χρειάζεται πρώτα εσύ να αποδεχτείς τον εαυτό σου. Τάισε εσύ τον εαυτό σου με αυτό που έχεις ανάγκη. Μην περιμένεις από τους άλλους.
Όταν το μεσημέρι πεινάω, και θέλω να πάω να φάω, δεν περιμένω από κανέναν να έρθει να με ταΐσει. Μπορεί να μου φέρει ο φίλος μου κάτι. Μπορεί να μου φέρει μια φίλη μου κάτι. Χίλια δυο μπορεί αλλά δεν είναι δεδομένο. Ο μόνος δεδομένος άνθρωπος που μπορεί να με ταΐσει είμαι εγώ. Κανένας άλλος. Τελειώσαμε. Είναι κατανοητό. Οπότε πάρε την ευθύνη της ζωής στα χέρια σου.
Αποδέξου πρώτα εσύ τον εαυτό σου.
Φρόντισε πρώτα εσύ τον εαυτό σου.
Αγάπησε πρώτα εσύ τον εαυτό σου.
Σεβάσου πρώτα εσύ τον εαυτό σου.
Μείνε στο κέντρο σου, άρχισε να απολαμβάνεις τη ζωή, να βλέπεις ποιοι άνθρωποι εκεί πέρα έξω, είναι σε θέση να είναι δίπλα σου. Όχι γιατί είσαι υπεράνω. Όχι, καμία σχέση. Αλλά γιατί ξέρεις ποιος είσαι, ξέρεις που θέλεις να πας και ξέρεις ότι το κομμάτι του παζλ, δεν ταιριάζει με όλα από το υπόλοιπο παζλ. Ταιριάζει μόνο με τα τέσσερα κομμάτια γύρω του.
Δεν σημαίνει ότι τα άλλα είναι λιγότερο καλύτερα ή χειρότερα ή ότι έχουν πρόβλημα ή όχι. Όχι, καμία σχέση. Σημαίνει απλά ότι αυτό έχει τέσσερα κομμάτια που ταιριάζει. Και το άλλο κομμάτι έχει άλλα τέσσερα διαφορετικά κομμάτια με τα οποία ταιριάζει. Μην προσπαθείς να πας να το πιέσεις, δεν γίνεται.
Μην στερείς, λοιπόν, από τον εαυτό σου αυτό που οφείλεις εσύ να σου δώσεις.
Άρα λοιπόν σκέψου πώς θα δώσεις αγάπη, χαρά, προστασία, στον ίδιο σου τον εαυτό. Στην ίδια σου την ύπαρξη.
Να θυμάσαι πως η δυστυχία με την ευτυχία ένα κλικ είναι. Και είναι θέμα απόφασης.
Δεν σου λέω ότι είναι απλά μια απόφαση να γίνεις ευτυχισμένος, να πετύχεις κάτι. Είναι όμως μια απόφαση να ξεκινήσεις, να δουλέψεις σκληρά πάνω σε αυτό και μόλις το κάνεις να δεις πόσο απλό ήταν.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος
Πηγές Έμπνευσης:
