Σήμερα θα ήθελα να μιλήσουμε για μία αρετή η οποία μου άλλαξε τη ζωή. Βέβαια, άργησα να την αντιληφθώ. Την είχα ακούσει. Νόμιζα πως την ήξερα. Αλλά δεν είχαμε συναντηθεί ποτέ. Ποτέ δεν γίναμε φίλοι.
Και ξέρεις τι συμβαίνει; Όταν δεν γίνεσαι φίλος με τα πράγματα τότε δεν μπορείς να τα απολαύσεις. Δεν μπορείς να ωφεληθείς από αυτά.
Και είναι πολύ λογικό. Γιατί, σκέψου το, αν κάποιος δεν είναι φίλος μαζί σου θα του δώσεις το μέγιστο του εαυτού σου; Θα κάνεις αυτά που θα έκανες για έναν άνθρωπο που θεωρείς φίλο σου;
Κάπως έτσι είναι τα πράγματα στη ζωή. Όλα συσχετίζονται. Και πρέπει να μάθουμε να συσχετιζόμαστε. Πρέπει να μάθουμε να αποδεχόμαστε. Πρέπει να μάθουμε να συμφιλιωνόμαστε. Γιατί μόνο όταν μάθουμε να δημιουργούμε καλές και βαθιές σχέσεις, τότε και μόνο μπορούμε να απολαύσουμε τους άλλους ανθρώπους, τις καταστάσεις, τα πάντα. Αλλιώς θα είμαι σε μια συνεχή διαμάχη. Κόντρα.
Είμαι ένας άνθρωπος, που όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα βιαζόμουν. Ήθελα να κάνω τα πράγματα γρήγορα. Ο τρόπος που δούλευα, που ζούσα, που υπήρχα, ήταν μονίμως μια ταχύτητα.
Ήμουν το παιδί της πόλης. Για την ακρίβεια η Αθήνα είχε πολύ αργούς ρυθμούς για εμένα. Νέα Υόρκη, Λονδίνο, ίσα ίσα με προλαβαίνανε. Γιατί; Γιατί έτσι έμαθα. Έτσι συνήθισα τον εαυτό μου. Έτσι με εκπαίδευσα. Έμαθα ότι πρέπει να κάνω αυτό γρήγορα και το άλλο και το άλλο και να προλάβω και εκείνο και το επόμενο.. Η υπομονή ήταν μια άγνωστη λέξη για μένα.
Θυμάμαι πήγαινα ταξίδι – εκδρομή και βιαζόμουν να φτάσω. “Για μένα δεν έχει νόημα η διαδρομή, έχει νόημα το αποτέλεσμα”. Και ήμουν σε μια συνεχή ανυπομονησία.
Αλλά ξέρεις αν κάτι δεν μπορούμε να το καταλάβουμε μόνοι μας οι άνθρωποι, το φέρνει η ζωή. Έτσι λοιπόν μέσα σε όλη αυτή την διαδικασία, αυτό που παρατηρούσα ήταν το εξής: Καθώς εγώ προσπαθούσα και έκανα τα πράγματα όλο και πιο γρήγορα, τα αποτελέσματα ερχόντουσαν όλο και πιο αργά. Και λέω “Πώς γίνεται αυτό;”.
Μέχρι που κάποια στιγμή, σε ένα σεμινάριο που είχα πάει, άκουσα μια πολύ ωραία παραβολή από έναν δάσκαλο ρητορικής, τον συνονόματο μου Μανώλη, καλή του ώρα.
Υπήρχαν, λοιπόν, δύο ξυλοκόποι. Τους ζητήθηκε να κόβουν δέντρα. Όπως καταλαβαίνεις ο ένας για να πάρει έναν καλύτερο μισθό είπε ,“Εγώ μπορώ να κόβω πενήντα δέντρα την ημέρα”. Ο άλλος είπε “Εγώ μπορώ να κόβω μόνο δέκα δέντρα την ημέρα”. Και ξεκίνησαν λοιπόν. Και ο καθένας πληρωνόταν γι’ αυτό που μπορούσε να κάνει. Ο γρήγορος ξυλοκόπος, έκοβε έκοβε έκοβε ασταμάτητα. Πενήντα δέντρα την ημέρα. Την πρώτη μέρα, την δεύτερη, την τρίτη.. Ο δεύτερος.. έκοβε αργά και χωρίς βιασύνη.. Ο καιρός πέρασε και μετά από τρεις μήνες ξέρεις τι συνέβη; Ο δεύτερος ξυλοκόπος είχε κόψει πολλά περισσότερα δέντρα από τον πρώτο. Γιατί; Γιατί είχε τον χρόνο να ακονίσει το τσεκούρι του με αποτέλεσμα να είναι πολύ πιο παραγωγικός με πολύ λιγότερο χρόνο εργασίας.
Κάποια στιγμή λοιπόν, σε έναν ψυχολόγο που είχα πάει, πολλά χρόνια πριν, μου είχε πει μια πολύ ωραία κουβέντα που πάλι δεν την είχα καταλάβει τότε. Μου έλεγε “Αν θέλεις να βγάλεις χρήματα σταμάτα να δουλεύεις”. Και δεν το κατάλαβα. Και του λέω “Κάτσε ρε φίλε, εσύ δεν δουλεύεις;”.
Και όμως είχε δίκιο. Γιατί αν σκεφτείς και αν πάμε πίσω και στην Αρχαία Ελλάδα όλοι αυτοί οι άνθρωποι που φιλοσόφησαν τι έκαναν; Είχαν χρόνο να σκεφτούν. Το μυαλό δουλεύει με αυτό τον τρόπο.
Αυτό που θέλω να σου πω είναι το εξής: Άρχισε να παρατηρείς το πόσο γρήγορα κινείσαι σε σχέση με αυτό που κάνεις. Έχεις χρόνο να σκεφτείς; Αν όχι; Βάλε μια παύση και άρχισε να σκέφτεσαι.
Όμως σε αυτό το σημείο θέλω να σε ρωτήσω το εξής: Ποια είναι αυτή η αρετή που αν αναπτύξουν οι άνθρωποι – και την οποία την αναπτύσσω, δεν την έχω αναπτύξει ακόμη, απλώς έχω αρχίσει να βλέπω τα οφέλη της και μου αρέσει αυτό – μπορεί να τους προσφέρει πολλά δώρα και οφέλη;
Είναι η αρετή της υπομονής. Από τότε που άρχισα να βάζω την υπομονή, (επαναλαμβάνω, θέλω πολύ δουλειά ακόμα αλλά είμαι σε καλό δρόμο), πρακτικά στη ζωή μου, η ζωή μου άρχισε να αλλάζει. Τα αποτελέσματα μου είναι καλύτερα γιατί είμαι πιο παραγωγικός αλλά το σημαντικότερο είναι πως είναι πιο ξεκούραστο το σώμα μου, η ψυχή μου και το μυαλό μου.
Έτσι λοιπόν παρατήρησε έχεις υπομονή; Πόσο υπομονετικός είσαι; Αν τα πράγματα δεν συμβαίνουν όπως θα ήθελες να συμβούν, ή στους χρόνους που θα ήθελες να συμβούν, τότε κάνε ένα βήμα πίσω, δες τι μπορείς να μάθεις, δες τι άλλο μπορείς να κάνεις, δες μήπως αποκλίνεις από αυτό που πήγες να κάνεις.
Γιατί κάποιες φορές υπάρχει μια συνειδητότητα η οποία είναι σοφότερη από εμάς, και δεν την ακούμε και μέσα από αυτά τα παραδείγματα της ζωής, μας δίνεται η ευκαιρία. Εσύ τι θα κάνεις; Θα επιλέξεις να αδράξεις αυτή την ευκαιρία και να πας παρακάτω, ή θα προσκολλήσεις στον παλιό εαυτό, που το μόνο που κάνει είναι να σε οδηγεί σε τοίχους που πονάνε, όταν έρχεσαι σε επαφή μαζί τους; Ο καθένας επιλέγει πως θα στρώσει.
Να θυμάσαι πως όλοι οι άνθρωποι γεννηθήκαμε για να ζήσουμε μια όμορφη ζωή. Μια γαλήνια ζωή. Μια χαρούμενη ζωή.
Είσαι υπέροχος!
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!
Συμπληρωματικά άρθρα:
ΖΗΣΕ! Έχοντας πίστη στον εαυτό σου και στη ζωή
Υποσυνείδητο: Ποια Η Δύναμη Του και Πώς Επηρεάζει τη Ζωή Μας
Πώς θα αλλάξει η ποιότητα της ζωής σου αν αλλάξει η εστίαση σου;
Ανακάλυψε το κλειδί του μυαλού σου
