Έχεις νιώσει ποτέ ότι δεν μπορείς να πάρεις ανάσα;
Έχεις νιώσει ποτέ την αίσθηση του θανάτου;
Έχεις νιώσει ποτέ να θέλεις η γη να ανοίξει να σε καταπιεί, να μην μπορείς να φύγεις και να είσαι παγωμένος;
Είναι μια κατάσταση που πραγματικά την βιώνει πάρα πολύς κόσμος και δεν είσαι ο μόνος. Όλοι γνωρίζουμε ότι είναι μια κατάσταση δύσκολη. Όταν την βιώνεις ότι και να σου πουν όπως “Πάρε βαθιές αναπνοές” ή “Σκέψου κάτι άλλο” είναι φύσει αδύνατον να ακολουθήσεις τα λεγόμενα τους. Δεν είναι τυχαίο που παλαιότερα έλεγαν: “Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν”. Άρα λοιπόν θα ήταν πολύ πιο σοφό προτού πάθεις την οποιαδήποτε κρίση πανικού, να κάνεις κάτι για να μην την πάθεις, παρά όταν την πάθεις να κάνεις κάτι για να φύγει. Γιατί όταν βρεθείς σε αυτή την κατάσταση τότε είναι ίσως αργά. Όχι ότι δεν γίνεται τίποτα αλλά είναι πιο δύσκολο να ανατρέψεις τη νέα αυτή κατάσταση.
Αυτό στο λέω, μέσα από ένα προσωπικό βίωμα, όπου όταν πάθαινα κρίσεις πανικού δεν είχα δύναμη να κάνω τίποτα. Πάγωνα. Δεν μπορούσα να κινηθώ. Και αν με έπιανε κάποιος το βράδυ όταν κοιμόμουν, ξύπναγα και άρχιζα να χτυπάω πράγματα γύρω μου σε μια προσπάθεια να φύγω. Αυτό συνέβαινε γιατί ένιωθα πως είχα κλειστεί μέσα στο σώμα μου και απλά πάγωναν τα πάντα. Ήταν μια πολύ άσχημη εμπειρία. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα από τις συμβουλές και όλα αυτά τα οποία άκουγα.
Έτσι λοιπόν, αυτό που θέλω να κάνουμε σήμερα σε αυτό το video είναι να δούμε τι μπορείς να κάνεις, έτσι ώστε να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου και να μην ξανανιώσεις ποτέ κρίσεις πανικού. Ξέρω ότι υπάρχει ένας μύθος που λέει “Αποκλείεται. Οι κρίσεις πανικού θα υπάρχουν πάντα στη ζωή σου” αλλά αυτό είναι λάθος. Είναι μύθος όπως είπα και πριν. Όπως δημιούργησες τις κρίσεις πανικού, έτσι μπορείς να τις αφήσεις και να φύγουν και να δημιουργήσεις μία άλλη πραγματικότητα. Γιατί ο εγκέφαλος ξέρει να δημιουργεί και μπορεί να δημιουργεί οτιδήποτε θελήσει να δημιουργήσει. Το μόνο που χρειάζεται όμως είναι να δουλέψουμε πάρα μα πάρα πολύ και στοχευμένα.
Γιατί λοιπόν, παθαίνουν οι άνθρωποι κρίσεις πανικού; Είτε γιατί δεν νιώθουν ασφαλείς είτε γιατί δεν νιώθουν ότι έχουν αυτοπεποίθηση, τη δύναμη που χρειάζονται, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις συνθήκες της ζωής. Είναι μία άμυνα του οργανισμού, μια υπερβολική άμυνα σε έναν ενδεχόμενο κίνδυνο γιατί έτσι το αντιλαμβάνεται εκείνη την στιγμή ο εγκέφαλος σου ή δεν νιώθει την αγάπη των ανθρώπων κλειδιά στη ζωή του.
Αν παρατηρήσεις λοιπόν, και γυρίσεις πίσω την ταινία της μνήμης σου θα δεις ότι κρίσεις πανικού έχεις νιώσει κι έχεις πάθει κάτω από αυτές τις συγκεκριμένες τρεις καταστάσεις τις οποίες σου προανέφερα. Είτε γιατί ήσουν σε μία φάση που δεν ένιωθες ασφαλής, είτε γιατί είχες μια μνήμη από το παρελθόν η οποία είναι σκληρή, όπως για παράδειγμα κάποιος άνθρωπος να έχει φύγει από τη ζωή σου ή να σου έχει συμβεί κάποιο ατύχημα, κάτι ξαφνικό και να σοκαρίστηκες ή να έχεις μια εικόνα με μια πολύ άσχημη κατάσταση είτε δεν έχεις αυτοπεποίθηση, οπότε όταν συνέβη ένα γεγονός δεν μπορούσες να κάνεις κάτι και το πρώτο που κάνει ο άνθρωπος τι είναι; Να φοβάται.
Ο φόβος λοιπόν είναι ένα αρχέγονο συναίσθημα, που έχει σκοπό να μας προστατέψει. Πρόσεξε όμως, ο υπερβολικός φόβος όταν δεν ξέρουμε πώς να τον διαχειριστούμε και είναι στα πρώιμα στάδια οδηγεί κάποια στιγμή στις κρίσεις πανικού.
Αν θα μπορούσα να παραλληλίσω τις κρίσεις πανικού με κάτι θα τις παραλλήλιζα με τις αλλεργίες. Το ανοσοποιητικό σύστημα, όταν υπέρ λειτουργεί όταν υπέρ αντιδράει σε μία ουσία που υπάρχει στο σώμα μας ή σε μια πληροφορία αν θέλεις, τότε παθαίνουμε αλλεργία. Έτσι και οι κρίσεις πανικού. Όταν υπάρχει υπερβολικός φόβος σε κάτι το οποίο έχει συμβεί, τότε κάποια στιγμή, αν δεν πάθουμε εκείνη την στιγμή κρίσεις πανικού, συσσωρεύεται αθροιστικά με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να τις πάθουμε στο μέλλον. Αυτοί λοιπόν είναι οι βασικοί λόγοι που παθαίνουμε κρίσεις πανικού.
Όμως σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να σκεφτείς για ποιο λόγο εσύ δεν θα ήθελες να έχεις κρίσεις πανικού. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να ξέρεις τους λόγους που θέλεις να κάνεις κάτι. Άρα λοιπόν αν χρειαστεί πάτα STOP σε αυτό το video. Σημείωσε τους λόγους σε ένα χαρτί όντας πραγματικά ειλικρινής με τον εαυτό σου. Γράψε για ποιο λόγο θέλεις να σταματήσουν οι κρίσεις πανικού. Για ποιον λόγο θέλεις κάτι το οποίο να είναι πάρα πολύ σημαντικό και να δημιουργεί την αίσθηση του επείγοντος.
Αν δεν βρεις έναν πραγματικό λόγο, τότε θα είναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις τις κρίσεις πανικού. Αν όμως βρεις αυτόν τον λόγο, έναν πραγματικό λόγο, τότε θα μπορείς να αλλάξεις άμεσα αυτή την κατάσταση μέσα στη ζωή σου. Και όταν λέω λόγο δεν εννοώ: “Το να έχω μια καλύτερη ζωή” ή “Για να μην ταλαιπωρούμαι”. Χρειάζεσαι έναν πραγματικό λόγο που σε κινητοποιεί. ‘Έναν λόγο που σε κινητοποιεί τόσο πολύ όπως θα σε κινητοποιούσε ο λόγος του να σώσεις την ίδια σου τη ζωή.
Τι είναι λοιπόν στις ουσία οι κρίσεις πανικού; Οι κρίσεις πανικού είναι ένα προειδοποιητικό μήνυμα, που έρχεται μέσα από τον ασυνείδητο νου, και που εκφράζεται μέσα από το σώμα, προκειμένου να σου πει φίλε κάτι δεν πάει καλά. Τώρα εδώ πέρα έχουμε δύο περιπτώσεις. Η πρώτη περίπτωση είναι η εξής: Αν αυτό το μήνυμα το πάρω σαν “Πω πω τι έπαθα”, αν το αντιληφθώ με έναν αποδυναμωτικό τρόπο τότε ξαναέρχεται το μήνυμα όλο και πιο δυνατό ξανά και ξανά και κάποια στιγμή εκδηλώνεται με κρίσεις πανικού και τότε έχω τελειώσει.
Αντιθέτως αν αυτό το μήνυμα, το πρώτο που θα μου έρθει, οι πρώτες φοβίες το αντιληφθώ σαν ένα προειδοποιητικό πραγματικά μήνυμα ότι “Πρόσεξε, εδώ δεν είσαι ασφαλής. Κάνε κάτι για να γίνεις ασφαλής”, “Πρόσεξε, εδώ πέρα δεν έχεις την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται. Κάνε κάτι για να δυναμώσεις τον εαυτό σου”, “Πρόσεξε, εδώ πέρα οι σχέσεις σου με τους ανθρώπους κλειδιά, με τους ανθρώπους που αγαπάς δεν είναι καλές. Κάνε κάτι για να βελτιώσεις την σχέση σου με αυτούς τους ανθρώπους”.
Αν λοιπόν, το δω από αυτή την οπτική, την πραγματική δηλαδή, τότε οι κρίσεις πανικού δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Γιατί; Γιατί είναι σαν τον προειδοποιητικό πορτοκαλί σηματοδότη. Προχωράς λοιπόν με το αμάξι και ανάβει πορτοκαλί φωτεινός σηματοδότης. Αν δεν το λάβεις υπόψιν σου θα ενεργοποιηθεί ο κόκκινος φωτεινός σηματοδότης και μετά … θα καλέσεις την οδική βοήθεια. Ακριβώς αυτό συμβαίνει. Άρχισε να παίρνεις τα μηνύματα από το σώμα σου, να τα αποκωδικοποιείς και μετά τι να κάνεις; Να τα αξιοποιείς έτσι ώστε να σβήνει ο φωτεινός σηματοδότης, άρα να σβήνουν οι κρίσεις πανικού.
Άρα λοιπόν, εάν αυτή τη στιγμή νιώθεις ότι οι κρίσεις πανικού έχουν κυριεύσει τη ζωή σου τότε χρειάζεται να κάνεις το εξής: Φρόντισε να αυξήσεις τα επίπεδα ασφάλειας στη ζωή σου. Φρόντισε να αυξήσεις τα επίπεδα αυτοπεποίθησης στη ζωή σου. Στην ουσία, να το φέρεις στο απόλυτο 100%. Να νιώθεις 100% ασφαλής. Να νιώθεις 100% αυτοπεποίθηση. Και φρόντισε να φτιάξεις τη σχέση σου με τους ανθρώπους που αγαπάς. Γιατί αυτό είναι πηγή δύναμης.
Τώρα, αν τα κάνεις όλα αυτά, τι επιπλέον θα σου δώσει όλη αυτή η μεθοδολογία; Σε αυτό που θα σε βοηθήσει είναι να αποκτήσεις μεγαλύτερη επίγνωση του εαυτού σου, να μπορείς να αποκωδικοποιείς ακόμα καλύτερα τα σήματα που έρχονται από το σώμα σου, και όχι μόνο, δεν θα βυθίζεσαι από εδώ και πέρα σε μια κατάσταση που μπορεί να μην θέλεις ,γιατί είναι καταστροφική για τη ζωή σου αλλά θα μπορείς να την αξιοποιείς και να πολλαπλασιάζεις την ευτυχία, το πάθος, την ηρεμία, τη γαλήνη και όλα αυτά τα οποία πραγματικά αξίζεις να έχεις στην καθημερινότητα σου.
Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζήσεις με Πάθος!
